Hiperglikemia znana jest również jako przecukrzenie. Polega ona na zwielokrotnieniu poziomu cukru we krwi jednostki, co stanowi początkowe sygnały, alarmujące przed wystąpieniem cukrzycy. Stopień zaawansowania objawów niepożądanych jest ściśle uzależniony od stopnia przekroczenia normy.
Hiperglikemia – co to?
Hiperglikemia stanowi stan podwyższenia normatywnego poziomu cukru we krwi pacjenta. Nieprawidłowości w zakresie glikemii rejestrowane są na czczo. Mogą zostać zdiagnozowane, gdy poziom glukozy osiągnie wartości oscylujące wokół 100-126 mg/dl. W sytuacji, gdy poziom cukru we krwi pacjenta jest stale na poziomie wyższym aniżeli 126 mg/dl, świadczy to o wystąpieniu cukrzycy. Nie objęcie jej natychmiastowym oddziaływaniem medycznym, może prowadzić do degradacji organów wewnętrznych jednostki.
Hiperglikemia obserwowana jest przy okazji każdorazowego, dłuższego przekroczenia stężenia glukozy we krwi wyższego aniżeli 60-99 mg/dl. Warto jednak zauważyć, iż tolerancja organizmu na sytuacje podwyższonego poziomu cukru we krwi jest uzależniona od wielu czynników. Należą do nich:
- płeć,
- wiek,
- obecny stan zdrowia jednostki,
- przebyte choroby.
Hiperglikemia reaktywna – czym jest?
Hiperglikemia reaktywna może zostać wywołana w wyniku długotrwałej ekspozycji na przekraczające zasoby emocjonalne jednostki sytuacje stresowe. Okazuje się, iż czynnik ten może stanowić podłoże dla aż około 20% zachorowań. Hiperglikemia stresowa polega na rozwoju przejściowej insulinooporności, jako neurohormonalną odpowiedź organizmu jednostki z uwzględnieniem:
- hormonu stresu jakim jest kortyzol,
- katecholaminy,
- hormonu odpowiedzialnego za wzrost.
Stres, który może stanowić podłoże takiej reakcji, wynika z szoku doznawanego przez organizm w odpowiedzi na przedłużającą się, przeciążającą zasoby psychofizyczne jednostki – sytuację.
Hiperglikemia – objawy
Pacjent, który boryka się z hiperglikemią, doświadcza takich objawów jak:
- zwiększone pragnienie,
- częstomocz,
- nykturia (oddawanie moczu w trakcie nocy),
- przewlekłe doświadczenia bólowe w obrębie głowy,
- zaburzone funkcje poznawcze (ze szczególnym uwzględnieniem koncentracji i pamięci),
- pogorszenie się jakości funkcjonowania aparatu wzroku,
- utrata masy ciała,
- obniżenie poziomu energii,
- znaczna senność,
- przewlekłe uczucie zmęczenia,
- infekcje pochwy,
- zaburzenia erekcji,
- infekcje skóry, które nie występowały w przeszłości.
Warto zauważyć, iż postawienie rozpoznania występowania u pacjenta hiperglikemii stanowi wyzwanie szczególnie w grupie diabetyków. Niejednokrotnie schorzenie może rozwijać się bez dawania wyraźnych objawów w tej grupie osób chorych. Przedłużające się występowanie niepożądanych objawów powinno skłonić do przeprowadzenia szybkiej konsultacji lekarskiej i ewentualnego wykonania zleconych badań laboratoryjnych.
Hiperglikemia – jak obniżyć?
Hiperglikemia leczona jest przy pomocy wdrożenia oddziaływań, które mają na celu niwelowanie przyczyn występowania tego stanu. Najczęstszą z przyczyn pojawienia się stanu przecukrzenia jest cukrzyca, dlatego niezwykle istotną kwestią jest przeprowadzanie systematycznej samokontroli z wykorzystaniem przyrządu, jakim jest glukometr. Dzięki dobranym indywidualnie rodzajom stosowanych leków oraz dawek, specjalista może zniwelować nieprzyjemne objawy, które wiążą się z występowaniem hiperglikemii. Każdy z pacjentów powinien wprowadzić również prozdrowotne zmiany w zakresie stosowanej diety oraz dobrać najlepszy dla siebie rodzaj aktywności fizycznej. Pełnowartościowe, zdrowe posiłki i regularne uprawianie ulubionego rodzaju wysiłku np. spacerów, pływania, nordic walking, pozwolą utrzymać odpowiednią masę ciała i wspomóc kondycję całego organizmu.