Powszechnie mianem grzybicy przewodu pokarmowego lub drożdżycy określa się stan nadmiernej kolonizacji drożdżaków z rodzaju Candida w jelitach. Zaburzenia tego typu wywołane są różnymi czynnikami i niosą za sobą wiele zagrożeń. We wspomaganiu leczenia kluczową rolę odgrywa przede wszystkim zmiana nawyków żywieniowych.
Przyczyny zaburzeń mikroflory jelit
Drożdżaki z rodzaju Candida są naturalnie obecne w jelitach. Pozostają niegroźne, dopóki nie dochodzi do ich nadmiernego namnażania. Proces ten hamowany jest przez naturalne działanie tzw. dobrych bakterii jelitowych. Dlatego zwiększona kolonizacja drożdżaków w przewodzie pokarmowym jest wynikiem zaburzenia równowagi jelitowej mikroflory fizjologicznej. Podstawą do wystąpienia tych zaburzeń są przede wszystkim rozmaite, zewnętrzne czynniki środowiskowe. Dotyczy to chociażby zbyt dużych ilości zanieczyszczeń oraz toksyn, nadmiernego stosowania antybiotyków, leków antykoncepcyjnych oraz środków przeczyszczających, a także narażania organizmu na przewlekły stres. Nie bez znaczenia pozostaje również źle zrównoważona dieta, bogata w nasycone kwasy tłuszczowe oraz cukry proste. Wszystkie te czynniki dodatkowo potęgują wpływy pozostałych. Grzybica przewodu pokarmowego może być również spowodowana przebiegiem innych chorób, np. nieswoistymi stanami zapalnymi jelit, zespołem jelita drażliwego lub nietolerancją pokarmową, a nawet autyzmem czy alergią.
Objawy i zagrożenia
O nadmiernym namnażaniu się drożdżaków świadczyć może wiele charakterystycznych objawów. Do najpopularniejszych należą zmiany w strukturze kału, silne zaparcia na przemian z wodnistymi biegunkami, nadmierne wytwarzanie gazów, wzdęcia oraz ciągłe uczucie pełności, a także wypryski oraz swędzenie w okolicach odbytu. Powszechnym objawem jest również osłabienie organizmu, uczucie ciągłego zmęczenia oraz apatia. Chory może również notorycznie odczuwać w ustach metaliczny posmak, jak również wykazywać niepohamowany apetyt oraz częstą ochotę na słodycze. Grzybica przewodu pokarmowego wiąże się z wieloma poważnymi zagrożeniami dla zdrowia. Nierzadko równowaga drobnoustrojów jelitowych zostaje mocno zachwiana przez nadmierną kolonizację drożdżaków. Wówczas dochodzi do wyjałowienia jelit, a tym samym zniszczenia ich naturalnej, ochronnej bariery. W stanie tym nierzadko dochodzi do rozwoju czynnościowych chorób jelit, chorób alergicznych oraz różnych, nawracających infekcji. Bardzo często grzybica przewodu pokarmowego w bezpośredni sposób doprowadza do wyraźnych niedoborów witamin, zwłaszcza z grupy B. Drożdżyca leczona jest głównie antybiotykami oraz lekami probiotycznymi.
Dieta przy grzybicy przewodu pokarmowego
We wspomaganiu leczenia grzybicy przewodu pokarmowego, ogromne znaczenie ma dieta bezcukrowa, która znacząco wspomaga działanie leków. Jest ona stosowana w celu powstrzymania rozwoju grzybicy, a także uzupełnienia niedoborów składników mineralnych oraz witamin. Odpowiednia dieta bardzo korzystnie wpływa również na proces regeneracji organizmu oraz wzmacnia jego odporność. Z jadłospisu eliminowane są wszystkie cukry proste, ponieważ stanowią one idealną pożywkę dla drożdżaków i wpływają na ich nadmierne namnażanie. Do absolutnie zabronionych produktów zaliczyć można cukier, słodycze, miód, mleko oraz niemal wszystkie owoce, przede wszystkim suszone. Nie należy również spożywać mąki pszennej oraz uzyskiwanych z niej produktów. Dieta powinna opierać się na węglowodanach w postaci pieczywa razowego na zakwasie, brązowego ryżu, makaronów i kasz pełnoziarnistych, a w niedużych ilościach również ziemniaków. Podstawą żywienia powinny być również świeże warzywa, ze szczególnym wskazaniem na marchew, cukinię, pietruszkę, bakłażan, szpinak czy koper włoski. Silne właściwości antygrzybiczne wykazują również pomidory, cebula, por, seler oraz czosnek, które dodatkowo zawierają oligosacharydy. Można je znaleźć także w ukwaszonych produktach nabiałowych, np. kefirze i maślance. Są to naturalne probiotyki, stanowiące doskonałą pożywkę dla dobrych bakterii jelitowych.
Link: https://instytut-mikroekologii.pl/dolegliwosci/grzybica/